Είμαστε σήμερα εδώ, στον ιστορικό Ναό της Αγίας Παρασκευής συγγενείς, συγχωριανοί και φίλοι για να αποχαιρετήσουμε στο αιώνιο ταξίδι τον Γιάννη Μπαλαούρα, έναν άνθρωπο του πολέμου, και της Εθνικής Αντίστασης. Έναν άνθρωπο με έντονη παρουσία στο χωριό μας μέχρι τα βαθιά γεράματα και έναν άνθρωπο που υπηρέτησε την ενορία της Αγίας Παρασκευής ως εκκλησιαστικός επίτροπος κοντά στα 40 ολόκληρα χρόνια.
Ο Γιάννης, το δεύτερο από τα... δέκα παιδιά του Σωτήρη και της Καλλιόπης Μπαλαούρα, γεννήθηκε το έτος 1923 στην τότε Νησίστα Nέας Ελλάδας και όλα του τα χρόνια τα έζησε εδώ στη Ροδαυγή.
Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο Ροδαυγής, και αμέσως μετά ασχολήθηκε με τις γεωργοκτηνοτροφικές εργασίες. Ήταν πολύ εργατικός, και αγαπούσε πολύ τη δεντροκαλλιέργεια, κάνοντας συνεχώς μπολιάσματα με καινούργιες ποικιλίες, τόσο στα κτήματά του, όσο και σε δέντρα αρκετών συγχωριανών. Πολλοί έχουμε δέντρα μπολιασμένα από τα χέρια του μπάρμπα - Γιάννη.
Ο εκλιπών υπηρέτησε στις ένοπλες δυνάμεις την περίοδο του πολέμου, λαμβάνοντας ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση κατά των Γερμανών σε διάφορες περιοχές, Γιάννενα, Καρπενήσι και αλλού.
Το έτος 1950, παντρεύτηκε την Μαρούλα Κώστα Αράπη, που είχε μια κόρη την Ελένη από τον πρώτο της γάμο, η οποία σπούδασε ιατρική και σε ηλικία μόλις 26 χρόνων, απεβίωσε από ανίατη ασθένεια. Με την Μαρούλα απέκτησαν μία κόρη την Κωνσταντίνα, η οποία σπούδασε στην Ανωτάτη Εμπορική, εργάστηκε σε Οικονομικές υπηρεσίες και διετέλεσε Επίτροπος Ελεγκτικού Συνεδρίου. Μόλις συνταξιοδοτήθηκε, δυστυχώς, και σε ηλικία 64 χρόνων εκτάκτως το 2016 έχασε τη ζωή της, ενώ παράλληλα έγινε δωρήτρια οργάνων, χαρίζοντας ζωή σε τέσσερις συνανθρώπους.
Ο πρόωρος χαμός της μονάκριβης κόρης του Ντίνας ήταν το δεύτερο βαρύ χτύπημα στη ζωή του μπάρμπα - Γιάννη. Και δεν έφταναν όλα αυτά, πρόσφατα έφυγε από τη ζωή και ο γαμπρός του, πολυαγάπητος σε όλους μας, Ηλίας Πάνου.
Σε όλη του τη ζωή ο μπάρμπα Γιάννης ασχολήθηκε με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, κυρίως στο Ξηροβούνι, διατηρώντας παράλληλα μικρό εργαστήρι ξυλουργικής τέχνης, κάνοντας χρήσιμα ξύλινα εργαλεία μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Ο εκλιπών ήταν αγαπητός από τους συγχωριανούς, με πολύ καλοσύνη, και ήθελε να προσφέρει συνεχώς. Καλός οικογενειάρχης, με τις συχνές συμβουλές του και γνώστης πολλών ιστορικών γεγονότων του χωριού. Αγαπούσε πολύ τη μάθηση, διάβαζε συνεχώς διάφορα βιβλία μέχρι τα τελευταία του, κυρίως ιστορικού περιεχομένου. Ήταν πάντα μπροστά στις χαρές και στις λύπες, στις γιορτές και στα πανηγύρια, στον τακτικό εκκλησιασμό και στις διάφορες παραδοσιακές εκδηλώσεις του χωριού μας,
Στο Λαογραφικό Μουσείο του Πολιτιστικού Συλλόγου, βρίσκονται πάρα πολλά εκθέματα, εργαλεία και αντικείμενα του Γιάννη Μπαλαούρα τα οποία προσέφερε με την καρδιά του, για τους επισκέπτες του Μουσείου.
Τέλος θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω ότι, παρέα με τον ακούραστο Μπάρμπα Γιάννη πήγαμε αρκετές φορές το 2012 στο βουνό, για να κάνουμε την χαρτογράφηση των ονομασιών του Ξηροβουνίου, καθότι ο ίδιος ήξερε την περιοχή, αφού είχε ζήσει εκεί παλιά με τα ζώα του. Παρέα επίσης πήγαμε να ανακαλύψουμε το ξάγναντο της θέσης «Πέτρα του Τράκαλη» στο δάσος της Μπιστούρας με την καταπληκτική θέα, «τα Δυο παιδάκια» - Δυο βραχάκια» στην πλαγιά του βουνού, και παρέα επίσης πήγαμε στα Μουστέτσια, μια περιοχή με φυσική ομορφιά, ενώ και τελευταία που οι δυνάμεις του δεν τον κρατούσαν, μου έλεγε: «Πάμε και σε άλλες περιοχές για να τις καταγράψουμε».
Ο Γιάννης Μπαλαούρας ήταν ένας αξιαγάπητος συγχωριανός, με ελληνοχριστιανικές αξίες, πιστός στις παραδόσεις και στα έθιμα του χωριού μας. με καθημερινή παρουσία στο κέντρο της Ροδαυγής και σίγουρα το χωριό μας φτωχαίνει. Φεύγει όμως από την επίγεια ζωή πλήρης ημερών, κλείνοντας ένα μεγάλο κύκλο ζωής, έναν αιώνα.
Καλό σου ταξίδι μπάρμπα Γιάννη - Αιωνία σου η μνήμη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου