Η σκεπή του Σχολείου με το... πέρασμα του χρόνου έβαζε νερό σε μερικά σημεία με αποτέλεσμα να σαπίσουν τα ξύλα και να καταρρεύσει σε δύο σημεία. Επίσης, με την διάβρωση χάλασε το ταβάνι και μερικώς τα ξύλινα παράθυρα και οι πόρτες.
Ως γνωστόν, το «Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού» (Σ.Ε.Ο) το 2011 είχε κάνει κάποιες εργασίες συντήρησης του Σχολείου. Συγκεκριμένα, τα παιδιά έβγαλαν την πέτρα του τοίχου στην επιφάνεια (μπροστινό μέρος) που ήταν σοβατισμένος και έβαψαν τα παράθυρα.
Με την εθελοντική εργασία και με την οικονομική βοήθεια των παλαιών μαθητών και άλλων γειτόνων και συγχωριανών, προχωράει η τοποθέτηση νέας σκεπής, αλλαγή του ταβανιού, των παραθύρων, βάψιμο του εσωτερικού χώρου, ενώ θα πραγματοποιηθεί και αντικατάσταση στις πόρτες. Έτσι, το κτίριο μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον για αρκετούς σημαντικούς σκοπούς.
Τον λόγο έχει φυσικά ο Πολιτιστικός Σύλλογος, στον οποίο ανήκει και η χρήση του Σχολείου αυτού.
Από τον Πολιτιστικό Σύλλογο.
Κάλλιο αργά, παρά ποτέ, αλλά η τόσων χρόνων εγκατάλειψη συνέβαλε στην καταστροφή και κατ' επέκταση στην απώλεια του πλούσιου αρχειακού υλικού του σχολείου, και όχι μόνο. Έπρεπε να έρθει το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού, για να δείξει τον δρόμο της διάσωσης και της αξιοποίησης; Οι εντόπιοι φορείς και όσοι μάθανε γράμματα σ' αυτό, πού ήταν μέχρι το 2011;
ΑπάντησηΔιαγραφή