Η αρχιτεκτονική κακοποίηση του ναού της αγίας Παρασκευής Ροδαυγής.Άρθρο της Παναγιώτας Π. Λάμπρη.

   

Κάθε φορά που τα βήματά μου με οδηγούν για οποιονδήποτε λόγο στην πλατεία της Ροδαυγής, το βλέμμα και η σκέψη μου δεν μπορούν να απομακρυνθούν από αυτό που αποκαλώ«αρχιτεκτονική κακοποίηση» του ναού της.... αγίας Παρασκευής και με τις όποιες αναλογίες μου θυμίζει ένα μνημείο της αρχαίας ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς στην πόλη Ταυρομένιον, σημερινή Ταορμίνα, της Σικελίας.
    Σ’ αυτή την πόλη, λοιπόν, οι Ρωμαίοι κατακτητές της έχτισαν τοίχο μπροστά στο μεγάλο και με εξαίρετη ακουστική θέατρό της από το οποίο οι ιδρυτές της πόλης έβλεπαν από μακριά την κατεστραμμένη τους πατρίδα, την Νάξο, καθώς και την απεραντοσύνη της θάλασσας! Αυτός ο τοίχος, αν και δεν σώζεται ολόκληρος, δεικνύει, αν μη τι άλλο, την διαφορετική αισθητική αντίληψη των δημιουργών, τόσο του αρχικού κτίσματος, όσο και της προσθήκης.
    Τώρα, σχετικά με την προαναφερθείσα κακοποίηση του ναού της αγίας Παρασκευής, πίστευα για καιρό πως ήταν μόνο στο δικό μου βλέμμα και στην δική μου σκέψη. Συζητώντας, όμως, με διάφορους συγχωριανούς διαπίστωσα πως και πολλοί άλλοι την είχαν παρατηρήσει. Καθήμενη, μάλιστα, κάποια μέρα στο παγκάκι που βρίσκεται στην πλατεία ακριβώς απέναντι από τον ναό συμμετείχα σε συζήτηση, στην οποία τέθηκαν όλα τα ζητήματα αισθητικής που αφορούν τα εκατέρωθεν της σκάλας στηθαία καθώς και τα σκαλοπάτια της, τα οποία πέραν του ότι έγιναν στενότερα από το κανονικό -επικίνδυνα για όσους τα ανεβοκατεβαίνουν- υπερυψώθηκαν και μαζί με τον όγκο των στηθαίων υποβαθμίζουν την εξωτερική εικόνα του ναού. Μια άλλη παρατήρηση που έγινε στην συζήτηση ήταν για τα πεζούλια που χτίστηκαν εκατέρωθεν του Ηρώου, τα οποία επίσης συντείνουν προς την ίδια κατεύθυνση. Όσο για το αμφιβόλου αισθητικής κτίσμα, το οποίο βρίσκονταν μέχρι πρότινος στην θέση της πάλαι ποτέ κρήνης, τα σχόλια ήταν καταπέλτης.
    Για το ότι όλες αυτές οι προσθήκες δεν συνάδουν με την λιτότητα της λαϊκής αρχιτεκτονικής, η οποία είναι κυρίαρχη στον εν λόγω ναό, είναι προφανέστατο. Το ζήτημα είναι για ποιον λόγο επιλέγονται τέτοιου είδους παρεμβάσεις σ’ ένα κτίσμα που είναι το σήμα κατατεθέν του χωριού, οι οποίες, αντί να το αναδεικνύουν, το υποβαθμίζουν μέσω της ογκώδους επιβολής των νέων κατασκευών στον χώρο.
    Τέλος, ασχέτως των σκέψεων που οδήγησαν σ’ αυτές τις επιλογές, πάντα υπάρχει τρόπος να γίνουν οι αρμόζουσες παρεμβάσεις, ειδικά τώρα που συντηρείται ο ναός, με στόχο την αισθητική αναβάθμιση όλου του χώρου, αλλά κυρίως του ναού, ο οποίος φαίνεται να ασφυκτιά από τις προαναφερθείσες προσθήκες.

    Οι εικόνες (από το διαδίκτυο), αν και από άλλη οπτική γωνία, μιλούν με επάρκεια